เนื่องจากมีรายงานการพบร่องลอยเสือในพื้นที่ต่างๆที่เป็นเขตติดต่อระหว่างจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง ซึ่งยังมีรายงานด้วยว่า เสือได้เข้าไปรบกวนกัดกินสัตว์เลี้ยงของชาวบ้าน จึงเกรงว่าจะเกิดการกระทบกระทั้งระหว่างชาวบ้านกับเสือ และอาจนำไปสู่ปัญหาระหว่างชาวบ้านกับเจ้าหน้าที่ภาครัฐ จึงจำเป็นต้องมีการสำรวจและหาคำตอบให้ได้ว่าเสือมีจริงหรือไม่ มาจากที่ใด ซึ่งไม่มีรายงานการพบเสือในพื้นที่แถบนี้มากว่า 27 ปีแล้ว เป็นเพราะป่าบริเวณนั้นอุดมสมบูรณ์จนสามารถดึงดูดเสือให้กลับมาได้ หรือเสืออาศัยอยู่ในพื้นที่นั้นอยู่แต่เดิมแล้ว แต่สภาพป่าเปลี่ยน อาหารลดลง ทำให้เสือออกมาปรากฏตัวให้เห็น ซึ่งต้องเป็นเรื่องที่ต้องเร่งหาข้อสรุป เพื่อหาแนวทางแก้ไขต่อไป ซึ่งแนวทางในการอนุรักษ์เสือนั้น จะนำไปสู่การอนุรักษ์สัตว์ป่าและธรรมชาติอย่างอื่นควบคู่กันสืบไป โดยในตอนนี้อยู่ในขั้นตอนการรวบรวมข้อมูลเพื่อหาแนวทางในการดำเนินงานต่อไป

ซึ่งจากการลงพื้นที่สำรวจของผู้รับผิดชอบโครงการได้ติดตามและออกหาข่าวในปี 2549 เริ่มจากที่ กิ่งอำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่ ที่มีรายงานการเสือเข้าไปกัดกินวัวของชาวบ้าน จากนั้นมีรายงานพบรอยเท้าที่ อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน   จากนั้นมีรายงานพบที่ อุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง และที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดอยผาเมือง จังหวัดลำปาง

ต่อมาในปี 2550 มีรายงานการพบเสืออีกที่ อำเภอพร้าวจังหวัดเชียงใหม่ และพบรอยเท้าที่ อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ภายในพื้นที่ติดกับศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้อันเนื่องมาจากพระราชดำริฯและคาดว่ายังมีอีกหลายพื้นที่ ที่มีการปรากฏตัวของเสือ หรือมีการเข้าไปรบกวนจากเสือ เพียงแต่ไม่เป็นข่าวเท่านั้น จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าพื้นที่เพื่อศึกษารายละเอียดและเก็บตัวอย่างต่อไป